Op zaterdag 1 juli stond de Midzomerwedstrijd op het programma.

Alweer de tweede zeilwedstijd dit jaar, georganiseerd door de evenementen commissie.

Voor het deelnemersveld van 10 zeilboten was weer een mooie route uitgezet over het Hollands Diep.

Midzomer-weer was het allerminst; met flinke buien en een harde ZW wind leek het meer op een najaar klassieker.

Een nieuwkomer en opmerkelijke verschijning aan de start was Cousin Jack van schipper Jeroen. Een authentieke Cornish Yawl, getuigd met naast grootzeil en fok tevens een kluiver en bezaan.  

De start om 12:00 verliep niet helemaal vlekkeloos, sommigen meenden dat het 5 minuten signaal nooit heeft geklonken. Het zal de stormachtige wind geweest zijn die het heeft overstemd.

Samen met mijn zoon Timo gingen we met Roxane sneller dan ooit over de startlijn. Hooguit 1 minuut nadat het startsein had geklonken.  Verbeten nam ieder zijn positie in of trachtte die gaandeweg te verbeteren. Velen met een rif in het grootzeil, de lefgozers met vol tuig. Johan had wederom een ingewikkelde slalom ontworpen met veel opkruisen, afgewisseld met lange rakken voor de wind naar de volgende boei. Rif eruit vlak voor zo’n lang voordewinds stuk leek ons een slimme strategie.

Vanuit het achterveld was Cousin Jack net begonnen aan een heldhaftige inhaalrace toen materiaalpech hen noodlottig werd. Een aan flarden gescheurd touw-oog waardoor het grootzeil niet meer te hijsen was, begrepen we later van Jeroen en Don terwijl ze beteuterd hun troostprijs in ontvangst namen. De enige DNF van de dag, naast de DNS van de Lotus van Marco. En toen waren er nog acht…

Tussen 14:30 en 16:00 uur kwam de een na de ander vermoeid maar voldaan over de finishlijn.  Johan bewerkte vervolgens met zijn magische rating formules de eindtijden, en zo hadden we na de nodige borrels en sterke verhalen om half zes een einduitslag.

 

Het was een ruige, maar prachtige zeildag op het Hollands Diep.

Nu al zin in de Snertrace op zaterdag 23 september.

 

Groet, Allard.