Weerbericht van maandag 25 augustus voor het komende weekend: windkracht 7-8 uit het westen en de hele dag hevige regenval door een naderende storm op de oceaan.

Dat was niet niks voor de organisatoren vanuit de landelijke Stichting Vaarkracht en vanuit onze zeilvereniging in Noordschans. Moeten we het afgelasten? Of toch maar even afwachten?

Vaarkracht en Noordschans hadden natuurlijk al veelvuldig contact met elkaar gehad hoeveel mensen met kanker en hun naasten mee zouden kunnen doen met de tweede editie in Noordschans na het grote succes in 2024: nu met nog meer boten en dus ook nog meer gasten. Zo’n grote club mensen wil je niet teleurstellen, maar ook geen risico laten lopen, rekening houdend met de kwetsbaarheid van de deelnemers.

Maar natuurlijk werd het gewoon afwachten en vanaf woensdag leek het al minder hard te gaan waaien en minder hard te zullen regenen en daarna werden de vooruitzichten steeds beter.

Op zaterdagochtend scheen de zon, was het al 19’ en woei er een goed bezeilbare zuidwestenwind kracht 4. De vrijwilligers van Vaarkracht en Noordschans waren al vroeg aanwezig en om 9.15u werd het palaver gehouden met de 19 schippers die zichzelf en hun boot beschikbaar stelden voor wat een geweldige zeildag zou worden. Om 10u kwamen alle gasten naar het terras van Overstag voor koffie/thee, iets lekkers én de koppeling tussen schippers en gasten. De grote boten kregen her en der zelfs een hele familie aan boord, de kleinere veelal 2 gasten. Er werd onderling kennisgemaakt en besproken wat fijn zou zijn mbt opstappen en een dag gaan zeilen, ook gezien evt gezondheidsbeperkingen en (zeil)ervaringen. Iedereen kreeg een zwemvest mee, een lunchpakket en nog wat lekkers en zo werd de kennismaking vervolgd op de boot met her en der een eerste zeilles: hoe noemen we zeilen, de touwen, het roer en wat is de betekenis van dat pijltje in de top van de mast?

Zelf had ik 2 zussen aan boord op de Amigo, helemaal zonder zeilervaring, maar wel vertrouwd met het Zeeuwse water. Even later zaten ze tot hun eigen verbazing om de beurt aan het roer, hielden de boot in de wind, zodat ik het grootzeil kon hijsen en bleven dat doen, terwijl we de boot schuin op de golven richting Numansdorp zeilden, vaak ruim 5kts over de grond. Geen paniek, geen ongemak, wel het begin van prachtige en betekenisvolle gesprekken over het gevoel van vrijheid op het water en over alle ziekenhuiservaringen in de afgelopen tijd, over de waarde van onderlinge steun en de ontdekking van persoonlijke veerkracht. Wat fijn voor ons alle drie om naar elkaar te luisteren en een dag alle zwaarte weg te laten waaien in de wind.

‘Hoe komt het dat het water daar lichtgroen is en hier zo donkerblauw?’ vroeg een van hen. Voor ik kan antwoorden was het lichtgroene water aangekomen bij de boot en werd het duidelijk dat het (natuurlijk) de zon was, die het water zo kleurde. En zo ging ons gesprek verder over wat je allemaal over de zon en de wind kunt lezen in de golven.

Intussen waren natuurlijk alle andere boten ook op het water richting Willemstad of de Haringvlietbrug en dat gaf ons een fijn verbonden gevoel met alle anderen die ook zo hun gesprekken hadden over het zeilen of over meer persoonlijke ervaringen.

Wij hielden lunchpauze in Numansdorp, mochten net een halfuurtje aanmeren, maar nadat ik de havenmeester(es) had verteld over Vaarkracht, mochten we zo lang blijven liggen als we wilden. Natuurlijk gingen we weer het water op, we staken over naar Willemstad voor een klein rondje door de haven (zeilen steeds weer hijsen en laten zakken) en uiteindelijk nagenoeg voor de wind terug naar Noordschans.

Iets voor 16u waren we weer op het terras van Overstag, met een paar consumptiebonnen en een heerlijk biertje ‘ja, vandaag mag ik wel een biertje, ik heb dat zo lang niet gedronken tijdens al die behandelingen’. We ontmoetten elkaar als vreemden, maar we namen met een omhelzing afscheid als goeie vrienden. Zo zag ik dat ook aan de meeste andere tafeltjes. Telefoonnummers én foto’s werden uitgewisseld.

Wat een mooie dag hebben we met elkaar meegemaakt. Natuurlijk vind ik het zelf (vaak als solozeiler) heel leuk om mensen te verwelkomen op mijn Amigo. Met Vaarkracht werd deze dag samen op het water net nog iets specialer. Stiekem dacht ik dat de weersomstandigheden speciaal voor ons zo fijn waren geworden. Dankjewel zon en wind, dankjewel Vaarkracht, dankjewel organisatoren (én sponsoren) vanuit Noordschans, dankjewel Amigo!

Maarten van den Berg