Hoewel ik me sinds 2023 ook voorzitter mag noemen van onze vereniging, ben ik toch lid gebleven van de activiteitencommissie onder leiding van Nelleke. De reden hiervoor is dat ik het stiekem heel leuk vind om evenementen zoals de inslingertocht te blijven organiseren.
Dit jaar begon de voorpret al vroeg, toen Arne en ik besloten om samen de tocht te organiseren. Eind 2023 besloten we om via het Haringvliet, de Noordzee en de Oosterschelde een rondje te varen. Dit omdat we als vereniging de inslingertocht al sinds jaar en dag zien als de ideale gelegenheid om vooral onervaren leden de kans te bieden om de zee op te gaan. We wilden ook de drempel lager maken dan bijvoorbeeld in 2023, toen de inslingertocht naar Zeebrugge ging. Zodra de bestemming was gekozen en we gecontroleerd hadden of het qua getijde en stroming uitkwam, schreven we snel een stukje voor de website zodat Dingeman dit kon plaatsen en potentiële deelnemers de datum konden blokkeren in hun agenda. In de winter hebben Arne en ik de details besproken en nauwkeuriger gekeken hoe het getijde met Hemelvaart zou zijn en of we het rondje beter rechtsom of linksom konden varen. We besloten de Roompot Marina links te laten liggen en naar het ons inziens gezelligere Colijnsplaat te varen. Om de lengte van dit traject te beperken, kozen we voor Stellendam in plaats van bijvoorbeeld Hellevoetsluis. Omdat ik zelf in Herkingen lig met onze boot, de Inca, en de vereniging al heel lang niet meer op de Grevelingen was geweest, dachten we dat dit een leuke stop zou zijn op weg terug naar Noordschans. Met de bestemmingen uitgezocht, kon Arne aan de slag met het aanschrijven van jachthavens en een restaurant om de benodigde reserveringen te maken voordat een andere watersportvereniging de plekken voor onze neus zou wegkapen.
Ongeveer twee weken van tevoren begonnen de inslinger-spanning toe te nemen. We keken regelmatig naar de inschrijvingen (ze zouden toch wel nog wat oplopen?) en de lange termijn weersvoorspellingen werden met argusogen bekeken. We vroegen Hubert snel om een nieuwsbrief uit te sturen om nog wat reclame voor de tocht te maken en twijfelende deelnemers over de streep te trekken. Ook werd er een uitgebreid document opgesteld met daarin een beschrijving van de tochtplanning, de VHF-procedures, de data en tijden van de steigerborrel en palavers, een deelnemerslijst, enzovoort, zodat we dit met de schippers konden delen en zij zich konden voorbereiden. Daarna richtten we een WhatsApp-groep op en werden de weersvoorspellingen steeds concreter. Mijn stelregel is dat een voorspelling van maximaal drie dagen vooruit nog redelijk betrouwbaar is; verder vooruit wordt het voor meteorologen steeds meer giswerk. Het zag ernaar uit dat het licht bewolkt maar vrijwel windstil zou worden. Goed nieuws voor de mensen die gevoelig zijn voor zeeziekte, en goed nieuws voor de leveranciers van diesel, maar minder goed nieuws voor de zeilers onder ons.
Uiteindelijk viel het weer reuze mee: het grijze deel uit de voorspelling werd vervangen door zonneschijn en heldere hemels, en de wind trok aan zonder dat er een misselijkmakende golf op de Noordzee stond. Zo konden we toch nog op dag 2, 3 en 4 heerlijk zeilen onder ideale omstandigheden. We waren met 13 schepen en 31 opvarenden, met leden uit verschillende jachthavens (Noordschans, De Heen, Bruinisse en wij uit Herkingen). Op de eerste dag hadden we afgesproken dat we de Haringvlietbrugopening van 14:00 uur zouden nemen zodat we allemaal om 18:00 uur konden aansluiten bij de steigerborrel in Stellendam. Terwijl ik zelf in de mast hing (en mijn windsensor met een mooie parabolische baan in het water liet belanden), zorgde mijn bemanning ervoor dat de meegebrachte versnaperingen voor de steigerborrel gereed werden gemaakt. Hiervoor nog onze dank.
Op de tweede dag kwamen de tochtplanning en de weersvoorspelling perfect bij elkaar. Eerst werden we als een dolle door het Slijkgat gezogen. Het stroomde zo hard dat zelfs de grote tonnen helemaal scheef in het water lagen en we gemakkelijk 7 tot 8 knopen over de grond liepen. De stroom was zo berekend dat we eerst het Slijkgat zouden uitspoelen en daarna met de vloedstroom tot aan Colijnsplaat weer naar binnen zouden worden gezogen.
Dit kwam uiteindelijk perfect uit met onze timing. Doordat alles vanaf het Slijkgat met de noord-noordoosten wind van ca. 8~12 knopen bezeild was, kon iedereen aan het einde van de dag afmeren in Colijnsplaat na een heerlijke dag op het water. In Colijnsplaat was het voor onze “bezemboot”, de Lychitea, nog een hele puzzel voor de havenmeester om iedereen zoveel mogelijk bij elkaar te krijgen. Een tip voor toekomstige organisatoren van de inslingertocht is om naast scheepslengte ook scheepsbreedte aan de havenmeester door te geven. Dat had mij in ieder geval flink wat op en neer geren naar het havenkantoor en gebel met diverse schippers gescheeld.
Ook op de derde dag kon er heerlijk worden gezeild. Tijdens het palaver kon ik mededelen dat iedereen die onderweg de weg kwijt zou raken simpelweg in de richting van de wind moest varen om in Herkingen aan te komen. Hiermee wist iedereen dat het flink wat kruisen zou worden. Ik vertelde ook dat we met laag water vertrokken zodat de kleinere boten probleemloos onder de Zeelandbrug door konden gaan zonder eerst helemaal naar de brugopening te varen. Aangekomen in Herkingen werden de laatste restjes van de steigerborrel aangevuld met voorraad uit eigen boten op het grasveld voor het clubgebouw, en werden de zeemansverhalen van de voorgaande dagen gedeeld waarna we bij het door Arne geregelde restaurant konden aanschuiven.
Op de vierde en laatste dag van dit Hemelvaartweekend begon de dag met koffie in het clubhuis van WSV Herkingen. Met een prachtig uitzicht over het Grevelingen kon er worden teruggeblikt op een geslaagd weekend terwijl een aantal schepen zich opmaakte voor de terugreis naar Noordschans, Bruinisse en De Heen. Andere schepen voeren verder het Grevelingen op om nog een paar dagen aan de vakantie toe te voegen.
Iedereen die heeft meegevaren wil ik, ook namens Arne, hartelijk bedanken voor de gezelligheid en voor de avonturen die we met z’n allen in deze vier dagen hebben mogen beleven. Voor degenen die dit verslag lezen en zich afvragen of dit ook wat voor hen was geweest, zou ik zeggen: gewoon doen! Schrijf je in voor een ander “nat” evenement, zoals de BBQ in De Heen, een zeilwedstrijd, de uitslingertocht of volgend jaar weer tijdens het inslingeren in 2025!
